ผมเบื่อที่จะอธิบาย (ซ้ำแล้ว ซ้าเล่า เรื่องความคุ้มค่าของโครงการรับจำนำข้าวเปลือก ในช่วงปี 2554-2557) และกลไกการลดภาระคงค้างด้วยสินค้าคงคลัง และการจัดสรรงบประมาณ ที่ทุกๆ รัฐบาลจะดูแลดำเนินการให้แก่กันอย่างต่อเนื่อง
เพียงอยากตั้งข้อสังเกตว่า "อคติ และ/หรือ ความไม่รู้" ทำให้มองไม่เห็นว่า หนี้สาธารณะดั้งเดิมมียอดเงินต้นลดลงเกือบสามแสนล้าน ในช่วงของรัฐบาล คสช. เกิดจากการที่รัฐบาลคุณยิ่งลักษณ์ วางระบบการชำระ ทั้งเงินต้น และดอกเบี้ย ที่ไม่ต้องใช้งบประมาณแผ่นดินมาตั้งแต่ปีงบประมาณ 2556 ชัดนะครับว่าหนี้ที่ลดลงไม่ใช่ฝีมือรัฐบาล คสช.
ส่วนที่เป็นฝีมือของรัฐบาล คสช.แน่ๆ คือ ยอดเงินกู้ใหม่กว่าสองล้านๆ บาท ในห้าปีงบประมาณของ รัฐบาล คสช. (2558-2562; ไม่รวมอีกเกือบสี่แสนเจ็ดหมื่นล้านของปีงบประมาณ 2563 ที่กำลังถกกันอยู่ในสภาฯ) ทั้งนี้ยังไม่รวมภาระที่สั่งการให้ธนาคารของรัฐ จ่ายเงินอุดหนุนแก่เกษตรกรไปก่อน โดยไม่บันทึกว่าเป็นหนี้ แต่ครม.มีมติว่าจะใช้คืนให้ด้วยงบประมาณในภายหลัง
สร้างหนี้เองกันขนาดนี้ ยังจะไปโทษคนอื่น แถมยังไม่สนใจจะค้นหาคำตอบว่า "สร้างหนี้ขนาดนี้ ทำไมเศรษฐกิจจึงย่ำแย่?" หรือยังไงก็ไม่มีปัญญาจะตอบ จึงทำได้เพียงแค่เบี่ยงประเด็น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น